İMKÂNSIZ TESADÜFLER -Cahit Sıtkı Tarancı'ya- Şimdi çıkıverecek karşıma arkadaşım, Mektebe gitmek için geçtiğimiz şu yoldan. Babam tok sesiyle birden çağıracak: "Ziya!" Kalbimde eski sevinç, dallarda eski bahar. Gözlerimi kapatıp: "Bil?" diyecek birisi. Bir mahşer ortasinda şaşırıp kalacağım. Ve girecek koluma bir melek gibi karim. Saracak etrafımı doğmamış çocuklarım... Ziya Osman Saba Geçen Zaman (1941)