İMKÂNSIZ TESADÜFLER
                                     -Cahit Sıtkı Tarancı'ya-
     
     
     Şimdi çıkıverecek karşıma arkadaşım,
     Mektebe gitmek için geçtiğimiz şu yoldan.
     
     Babam tok sesiyle birden çağıracak: "Ziya!"
     Kalbimde eski sevinç, dallarda eski bahar.
     
     Gözlerimi kapatıp: "Bil?" diyecek birisi.
     Bir mahşer ortasinda şaşırıp kalacağım.
     
     Ve girecek koluma bir melek gibi karim.
     Saracak etrafımı doğmamış çocuklarım...
                                             
     Ziya Osman Saba
     Geçen Zaman (1941)