BİR ODA, BİR SAAT SESİ
     
     Bir oda, içinde bir saat sesi
     Hayatın sırtımdan giden pençesi,
     Ve beni maziye götüren bir el,
     Eski günlerimiz, sessiz ve güzel...
     Bulduğum kayıplar, her günkü yerin,
     İşte konsol, ayna, köşe minderin,
     Seccaden, tesbihin, namaz başörtün.
     Bir şey değişmemiş, sanki daha dün.
     Yine ortancalar altı camının,
     Dışarda sükûnu yaz akşamının,
     Bahçemiz sulanmış, ıslak her çiçek.
     Kapı çalınacak, babam gelecek...
                                             
     Ziya Osman Saba
     Geçen Zaman (1942)