BIR ÖLÜNÜN ARKASINDAN Ey ölü, az daha yasatmak isterdim seni, Habersiz birakip gittigin evde. Giysen hazir duran terliklerini, Odalarda dolassan, öksürsen Toplasan bu yaz da bahçende yemisleri, Az daha ömür sürsen. Gözlerimin önünde hep boyun bosun, Nasil girerdin su kapidan, memnun Su iskemleye otururdun. Avuçlarimda, ilik, el sikisin, Bana bakisin... Nasil uzatirdin bana su sürahiyi? Seyrederdik uçan bulutlari, geçen gemileri. Nasil son defa konustun, son defa güldün? Nasil öldün?.. Nasil öldü, Yarabbim, nasil ölecegiz? Hangi sonsuz geceler, iklimler geçecegiz, Bundan sonra da bir gün ayni sofrada Oturacak miyiz bir daha!.. Ziya Osman Saba Geçen Zaman (1941)