BIR ODA, BIR SAAT SESI Bir oda, içinde bir saat sesi Hayatin sirtimdan giden pençesi, Ve beni maziye götüren bir el, Eski günlerimiz, sessiz ve güzel... Buldugum kayiplar, her günkü yerin, Iste konsol, ayna, köse minderin, Seccaden, tesbihin, namaz basörtün. Bir sey degismemis, sanki daha dün. Yine ortancalar alti caminin, Disarda sükûnu yaz aksaminin, Bahçemiz sulanmis, islak her çiçek. Kapi çalinacak, babam gelecek... Ziya Osman Saba Geçen Zaman (1942)