BILEMIYORUM 
     
     Bilemiyorum yillardir neredeyim?
     Hergün yedigim ekmek, susayip içtigim su,
     Kolundan tutup gitmek istedigim kadin,
     Yasamak kaygisi, gök hasreti, ölüm korkusu,
     Ve Rabbim senin adin!
     Yillar var ki içindeyim hayatin.
     Aniyorum gençligimi, özlüyorum çocuklugumu,
     Fakat bilemiyorum yarini.
     
     Bilemiyorum Rabbim, maksadini, kararini.
     Hepimiz iste dünyadayiz,
     Yataktaki hastamiz, topraktaki ölümüz;
     Neyiz, ne olacagiz?
     Birsey bilmiyorum... Nefes almaktayim yalniz.
     Rabbim! beni yaratmissin,
     Insan seklinde görünüyorum,
     Terlerim yazin, üsürüm kisin,
     Düsünüyorum, düsünüyorum...
     
     
     Ziya Osman Saba
     Geçen Zaman (1940)