AHRET
     
     Bu garip dünyada ben yadirgadim yerimi...
     Yillardan sonra gir gün, görüp çektiklerimi,
     Tanrim bir melegine emredecek: "Yetisir!"
     
     Gözlerimi o saat sessiz kapayacagim.
     Beni bekleyedursun bir kösede yatagim;
     Bütün yorgunlugumu alacak bir tenesir.
     
     Bir yükü atmis gibi içimde bir hafiflik,
     Oraya geçmek için asacagim bir esik,
     Bir lâhza tutacagim bana uzanan eli.
     
     Bir el gözlerimdeki perdeyi siyiracak.
     Onlari bulacagim... Ve annem sasiracak:.
     "Oglum! Ne kadar da büyümüs ben görmeyeli."
                                              
     
     Ziya Osman Saba
     Geçen Zaman (1938)