GÖÐE BAKMA DURAÐI
   
   Ýkimiz birden sevinebiliriz göðe bakalým
   Þu kaçamak ýþýklardan þu þeker kamýþlarýndan
   Bebe diþlerinden güneþlerden yaban otlarýndan
   Durmadan harcadýðým þu gözlerimi al kurtar
   Þu aranýp duran korkak ellerimi tut
   Bu evleri atla bu evleri de bunlarý da 
   Göðe bakalým
   
   Falanca duraða þimdi geliriz göðe bakalým
   Ýnecek var deriz otobüs durur ineriz
   Bu karanlýk böyle iyi afferin Tanrýya
   Herkes uyusun iyi oluyor hoþlanýyorum
   Hýrsýzlar polisler açlar toklar uyusun
   Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
   Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalým
   Nasýl olsa sarhoþuz nasýl olsa öpüþürüz sokaklarda
   Beni býrak göðe bakalým
   
   Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göðe bakalým
   Tuttukça güçleniyorum kalabalýk oluyorum
   Bu senin eski zaman gözlerin yalnýz gibi aðaçlar gibi
   Sularým ýsýnsýn diye bakýyorum ýsýnýyor
   Seni aldým bu sunturlu yere getirdim
   Sayýsýz penceren vardý bir bir kapattým
   Bana dönesin diye bir bir kapattým
   Þimdi otobüs gelir biner gideriz
   Dönmiyeceðimiz bir yer beðen baþka türlüsü güç
   Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
   Seni aldým bana ayýrdým durma kendini hatýrlat
   Durma kendini hatýrlat
   Durma göðe bakalým
   
   Turgut Uyar
   (Dünyanýn En Güzel Arabistaný)
   Kaynak: Son Yüzyýl Büyük Türk Þiiri Antolojisi, 
           düz. Ataol Behramoðlu