GÖÐE BAKMA DURAÐI Ýkimiz birden sevinebiliriz göðe bakalým Þu kaçamak ýþýklardan þu þeker kamýþlarýndan Bebe diþlerinden güneþlerden yaban otlarýndan Durmadan harcadýðým þu gözlerimi al kurtar Þu aranýp duran korkak ellerimi tut Bu evleri atla bu evleri de bunlarý da Göðe bakalým Falanca duraða þimdi geliriz göðe bakalým Ýnecek var deriz otobüs durur ineriz Bu karanlýk böyle iyi afferin Tanrýya Herkes uyusun iyi oluyor hoþlanýyorum Hýrsýzlar polisler açlar toklar uyusun Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalým Nasýl olsa sarhoþuz nasýl olsa öpüþürüz sokaklarda Beni býrak göðe bakalým Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göðe bakalým Tuttukça güçleniyorum kalabalýk oluyorum Bu senin eski zaman gözlerin yalnýz gibi aðaçlar gibi Sularým ýsýnsýn diye bakýyorum ýsýnýyor Seni aldým bu sunturlu yere getirdim Sayýsýz penceren vardý bir bir kapattým Bana dönesin diye bir bir kapattým Þimdi otobüs gelir biner gideriz Dönmiyeceðimiz bir yer beðen baþka türlüsü güç Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin Seni aldým bana ayýrdým durma kendini hatýrlat Durma kendini hatýrlat Durma göðe bakalým Turgut Uyar (Dünyanýn En Güzel Arabistaný) Kaynak: Son Yüzyýl Büyük Türk Þiiri Antolojisi, düz. Ataol Behramoðlu