TUT

Son kaya iniyor kuyu aydýnlanýyor
Ses insanýn derinlerde parlayan
Son isyan denemesi oluyor güzel
Ýçimde yaman tutuk bir þair doðuyor
Tut elimden
Dosta düþmana karþý bir iyi konuþayým
Tut
Kulede saat kýrýlmasýn
Geyikler saðýr
Rüyalar boðuk olmasýn

Son kýral aðlýyor, üstünde son kuþ yoruluyor
Halkýn kayýp annelere karþý saygýsý yok
Tut elimden
Düþen tüyleri toplayalým
Tut
Ýsimsiz çocuk aðlamasýn
Kuyuda ýþýk sönmesin
Kýrk oda içiçe dönmesin
Halayýklar saðýr
Dualar boðuk olmasýn

Son insan yürüyor
Tut elimden kaçalým
Kaçalým kaçalým
Bizi kimseler görmesin
Arýyanlar bulmasýn
Tren duvarlarý sarsmasýn
Yürek bu kadar hýzlý çarpmasýn
Kan böylesine hýzlý akmasýn
Askýn kulaklarý saðýr 
Sesi boðuk olmasýn

Sezai Karakoç 
(Körfez)