SAMANYOLUNDA VEBA
     
    Önceden bilen oluþ þartlarýný çocuklarýnýn
    Elleriyle deðen koklayan hazýrlayan adeta
    Sebebine ermeden eriþmeden
    Korkan ilerdeki korkularla
    Noldu zarif latif anneler noldular
     
    Nerde çocuklar gece yarýlarýndan sonra
    Çýkýp samanyoluna bakan
    Bakarak çocukluðu uzatmaya çalýþan
    Ýþleri güneþin doðuþunu yayýnlamak
    Bütün o çocuklar nerdeler
     
    Kalan ne
    Kýzlarýn kollarýnýn arasýndan gözlenen
    Samanyollarýndan
     
    Bakýslarý benekleyen yalnýz ölüm
    Ölüm geçti canlý ehram ölüm geçti
    O taklar geçip gitti insan üstüne kurulu
     
    Ve baðbozumlarý bizden bozulan
    Artýk kendimize bile o kadar yakýn deðiliz
    Gece yarýlarý samanyolu yok
    Gün doðmuþ doðmamýþ
     
    Bütün elmalar çürüdü
    Çocukluðumuzun dürbünleri içinden
    Geçen siyah halkalý kutsal þehirlerden
    Birini bulamadým gezdim bütün karalarý
     
    Aþk siyahýn beyazdan ayrýldýðý
    Samanyolunda yürüyen bir karýnca
    En onulmaz vebayý kutlayan bir güvercin
    Ýki katlý bir arabada
    Bu bize yaklaþan bir deniz arabasý
    Sen ýrakta samanyolu ýrakta
    Ve ay baþka bir ay
    Sarýsý beyazýna akmýþ
    Bulaþmýþ bir yumurta
    
    Sezai Karakoç