SAMANYOLUNDA VEBA Önceden bilen oluþ þartlarýný çocuklarýnýn Elleriyle deðen koklayan hazýrlayan adeta Sebebine ermeden eriþmeden Korkan ilerdeki korkularla Noldu zarif latif anneler noldular Nerde çocuklar gece yarýlarýndan sonra Çýkýp samanyoluna bakan Bakarak çocukluðu uzatmaya çalýþan Ýþleri güneþin doðuþunu yayýnlamak Bütün o çocuklar nerdeler Kalan ne Kýzlarýn kollarýnýn arasýndan gözlenen Samanyollarýndan Bakýslarý benekleyen yalnýz ölüm Ölüm geçti canlý ehram ölüm geçti O taklar geçip gitti insan üstüne kurulu Ve baðbozumlarý bizden bozulan Artýk kendimize bile o kadar yakýn deðiliz Gece yarýlarý samanyolu yok Gün doðmuþ doðmamýþ Bütün elmalar çürüdü Çocukluðumuzun dürbünleri içinden Geçen siyah halkalý kutsal þehirlerden Birini bulamadým gezdim bütün karalarý Aþk siyahýn beyazdan ayrýldýðý Samanyolunda yürüyen bir karýnca En onulmaz vebayý kutlayan bir güvercin Ýki katlý bir arabada Bu bize yaklaþan bir deniz arabasý Sen ýrakta samanyolu ýrakta Ve ay baþka bir ay Sarýsý beyazýna akmýþ Bulaþmýþ bir yumurta Sezai Karakoç