KÖÞE
   
    1

    Saçlarýný kimler için bölük bölük yapmýþsýn
    Saçlarýný ruhumun evliyalarýnca örülen
    Tarif edilmez güllerin yankýsý gözlerin 
    Gözlerin kac kiþinin gözlerinde gezinir
    Sen kaç köþeli yýldýzsýn

    Fabrika dumanlarýnda resmin
    Kirli ve temiz haritalarý doldurmuþsun
    Hatýrasýz ve geleceksiz bir iç deniz gibi
    Aþka veda etmiþ topraklarda durmuþsun

    Benim geçmiþ zaman içinde yan gelip yattýðýma bakma
    Ben geleceðin kara gözlü zalimlerindenim
    Bir tek köþen bile ayrýlmamýþken bana
    Var olan ve olacak olan bütün köþelerinin sahibi benim
    Ben geleceðin kara gözlü zalimlerindenim
    Sen kaç köþeli yýldýzsýn
                 
    2.
     
    Evlerinin içi ayna döþeli
    Ayna hatýra gözler ve sevmek
    Benim aþkým binbir köþeli ah binbir köþeli
    Bir köþe gidince bin köþe yeniden gelecek
    Ayna hatýra gözler ve sevmek
     
    Evlerinin içi kabartma bahar
    Köþelerde keklik gibi bakýp duran saksýlar
    Halýlarý öpe öpe nakýþ yapar nakýþ gibi ayaklar
    Siz söyleyin insan seve seve ölmez ne yapar
    Köþelerde keklik gibi bakýp duran saksýlar
     
    Evlerinin içi yeni güllerden
    Görülmemiþ güneþleri görülmemiþ gözlerine getiren
    Sað köþedeki entari sol köþedeki þapka
    Beni katýl sularýn ortasýna býraka
    Katýl sular güneþi gözlerinden götüren
     
    Evlerinin içi gurur döþeli
    Benim aþkým binbir köþeli ah binbir köþeli
     
     
    3.
     
    Sen geldin benim deli köþemde durdun
    Bulutlar geldi üstünde durdu
    Merhametin ta kendisiydi gözlerin
    Merhamet saçlarýný ýslatan sessiz bir yaðmurdu
    Bulutlar geldi altýnda durduk
     
    Konuþtun güneþi hatýrlýyordum
    Gariptin yepyeni bir sesin vardý
    Bu ses öyle benim öyle yabancý
    Bu ses saçlarýmý ýslatan sessiz bir kardý
     
    Diþlerin öpülen çocuk yüzleri
    Güneþe açýlan küçük aynalar
    Sert içkiler keskin kokular diþlerin
    Ýçinden geçilen küçük aynalar
     
    Ve güldün rengarenk yaðmurlar yaðdý
    Ýnsaný aðlatan yaðmurlar yaðdý
    Yaralý bir ceylan gözleri kadar sýcak
    Yaralý bir ceylan kalbi gibi içli bir sesin vardý
     
    Sen geldin benim deli köþemde durdun
    Bulutlar geldi üstünde durdu
    Merhametin ta kendisiydi gözlerin
     
     
    4.
     
    Taþlarýn ortasýnda Leylanýn gözleri
    Leyla köþe köþe göz göz þiirin ortasýnda
    Ben Leylayý bulduðumdan yahut kaybettiðimden beri
    Leyla ya o adamýn bardaðýnda ya o daðýn ortasýnda
     
    Ben Leyla gibi güneþ doðarken uyanamam
    Þehir gece gündüz benim içimde uyur
    Leylayý götürüp Londranýn ortasýna býraksam
    Bir bülbül gibi yaþayýþýný deðiþtirmez çocuktur
    
    Leyla diyorsam kesik yanaklarýyla Leyla
    Üç köþeli dünyasýyla
    Okuyla yayýyla yaylasýyla acýmasýyla
    Leyla diyorsam þu bizim gerçek Leyla
     
    Biz seni iþte böyle seviyoruz Leyla
    O gitti bize aðlamak kaldý kala kala
     
     
    5.
     
    Beni yeraltý sularýna karþý iyi savun 
    Týrnaðýný taþa sürten yitik keçilere karþý
    Bu çeþmenin üç köþesinden hangisinden su içecek
    Senin bahtsýz ve mesut Eyyubun
     
    Atlarýn en güzel biçimini sessizce kalbime indiriyor
    Ýçýmde Ýstanbul çalkanýrken bozbulanýk çeþme
    Bir dans için can vermeðe hazýr bekliyorum
    Sen orda gelirayak kuklalara insan gibi konuþmasýný öðretme
     
    Su akýyor birikiyor kan lekeleri
    Kurtulsam diyorum bir eser buna engel
    Öyle büyüyor öyle çoðalýyorsun
    Ýstanbul kalmýyor
     
    Hangi köþesinde huzur o köþesinde sen
    Hangi köþesinde yeni çaðlara uygun odalar
    Ben bölünmez bir þairsem 
    Sen bölünmez bir anne
    Bir çeþme