DOÐUM

(Leyla'nin doðumu için Mecnun'un sonradan söylediði)

I.

Çið düþtü göklerden
Ve bir bahar günü doðdun sen

Güvercinler geçti menekþelerden
Ve bir bahar günü doðdun sen

Kendi kendine ayna olan nergislerden
Leylaklarýn gün doðuþu ürperiþinden
Zambaklarýn kýyý kýyý bakýþýndan
Geldin sen
Ve rüzgarlar karlarý süpürdüðünde
Ve insaný çýldýrtan kuþ sesleri iþitildiðinde
Birdenbire aydýnlandý annenin yüzü
Ve bir bahar günü doðdun sen

Ýlkin horozlarýn gözüne göründün
Dünyaya haber verdiler ötelerden
Baban yeni dönmüþtü eve ýraklardan
Birden aydýnlandý annenin yüzü
Ve bir bahar günü doðdun sen

Marta bakan biliyordu geleceðini
Nisana bakan görüyordu alaca renklerini
Kýzýl ve yeþil seherini
Mayýsa bakan buldu seni
Ve bir bahar günü doðdun sen

Sana Leyla dedim Suna dedim þiirlerde þarkýlarda
Gerçek adýn bir fýsýltý gibi kaldý aðýzlarda dudaklarda
Çatlar yüreðim bir nar gibi o sýrrý anar da
Avunurum doðumundan gelen muþtulu armaðanlarla
Melekler gökten geldi armaðanlarla
Ve bir bahar günü doðdun sen

Bir bahar günü doðdun sen
Baharýn ta kendisi oldun sen
Þimdi her baharda doðan çocuklarla
Sen en aþýlmaz boya tenlerinde saçlarýnda
Sen görünür görünmez ufuklarda
Karlar erir erir kaçar kaçar da
Gökler yaðmur biçiminde güler aðlar aðlar da
Güneþ öðünerek yansýr yansýr da sularda
Gelirsin her baharda
Bir diriliþ gibi ölü dünyaya
Ölüler gölgenden ateþ ala ala
Ekilip biçilip yanký yapa yapa
Yaz sýcaklýðýndan arta arta
Birer birer çýktýlar gönlümüzün aynasýna tarlasýna
Ki bir bahar günü doðdun sen

Güller dönüþtüler yatak çarþaflarýna
Leylaklar yaklaþtýlar korka korka
Nergisler benliðimizin ortasýndan baka
Gelip fon oldular insanýn
Bir kere daha
Sende yeniden yaratýlýþýna
Bir bahar hali yaratýþýna

Bir bahar günü doðdun sen
Baharýn ta kendisi oldun sen




II.

Sonbahar benim ölümüm kýrmýzý kýrmýzý yanýþým karaaðaçlarda
Senin ak doðumunu daha çok ortaya koymak için
Toplayýp geliþim güzü bütün sarýlarýmla loþluklarýmla
Çürüyen solan evrenin karþý koyuþu
Senin baharda doðusunun anýsýna

Ah o ne sýtmadýr güneþteki sýtma baharda
Her an senin doðumun yaþamaktan gelen
Ve güzün güneþte bir kuruyuþ bir daðýlma
Benim ölümümden gelen haykýrýþ ve aðlayýþlarla
Bir ömür boyu oldum salt ölüm kemiði
Parlamak için senin doðumundan gelen fosforlarla
Eve girmekte geç kalan çocuklar görecektir geceleri
Aþk baharýnýn sessiz direniþini
                                  yanýp duran ýþýklarda

Yaz güneþi biriktirdi biriktirdi
Sonbahar yapraklarda delirdi
Kýþ derin çizgileriyle devrildi
Bahar gül tanklarýyla çiçek çaðlayanlarýyla belirdi
Ve bir bahar günü doðdun sen

Sezai Karakoç (leyla ile mecnun'dan)