DON KİŞOT

Ölümsüz gençliğin şövalyesi,
ellisinde uyup yüreğinde çarpan aklına
bir Temmuz sabahı fethine çıktı
güzelin, doğrunun ve haklının:
Önünde mağrur, aptal devleriyle dünya,
altında mahzun ve kahraman Rosinant'ı.

Bilirim, hele bir düşmeye gör hasretin halisine, hele bir de tam okka
dört yüz dirhemse yürek, yolu yok, Don Kişot'um benim, yolu yok,
                 yel değirmenleriyle dövüşülecek.
Haklısın, elbette senin Dulsinya'ndır dünyanın en güzel kadını,
elbette sen haykıracaksın bunu
                     bezirganların suratına,
ve alaşağı edecekler seni
                          bir temiz pataklayacaklar seni.
Fakat sen, yenilmez şövalyesi susuzluğumuzun, sen, bir alev gibi
yanmakta devam edeceksin
                            ağır, demir kabuğunun içinde
ve Dulsinya bir kat daha güzelleşecek.

1947
Nazım Hikmet
Tüm Eserleri 7.