OTOBIYOGRAFI

1902'de dogdum
dogdugum sehre dönmedim bir daha
geriye dönmeyi sevmem
üç yasimda Halep'te pasa torunlugu ettim 
on dokuzumda Moskova'da komünist Üniversite ögrenciligi 
kirk dokuzumda yine Moskova'da Tseka-Parti konuklugu 
ve on dördümden beri sairlik ederim

kimi insan otlarin kimi insan baliklarin çesidini bilir
                                    ben ayriliklarin
kimi insan ezbere sayar yildizlarin adini
                                    ben hasretlerin

hapislerde de yattim büyük otellerde de
açlik çektim açlik girevi de içinde ve tatmadigim yemek yok gibidir

otuzumda asilmami istediler
kirk sekizimde Baris Madalyasinin bana verilmesini
                                            verdiler de
otuz altimda yarim yilda geçtim dört metre kare betonu 
elli dokuzumda on sekiz saatta uçtum Pirag'dan Havana'ya

Lenin'i görmedim nöbet tuttum tabutunun basinda 924'de 
961'de ziyaret ettigim anitkabri kitaplaridir

partimden koparmaga yeltendiler beni
                             sökmedi
yikilan putlarin altinda da ezilmedim
951'de bir denizde genç bir arkadasla yürüdüm üstüne ölümün 
52'de çatlak bir yürekle dört ay sirtüstü bekledim ölümü

sevdigim kadinlari deli gibi kiskandim
su kadarcik haset etmedim Sarlo'ya bile
aldattim kadinlarimi
konusmadim arkasindan dostlarimin

içtim ama aksamci olmadim
hep alnimin teriyle çikardim ekmek parami ne mutlu bana 
baskasinin hesabina utandim yalan söyledim
yalan söyledim baskasini üzmemek için
             ama durup dururken de yalan söyledim

bindim tirene uçaga otomobile
çogunluk binemiyor
operaya gittim
        çogunluk gidemiyor adini bile duymamis operanin 
çogunlugun gittigi kimi yerlere de ben gitmedim 21'den beri
        camiye kiliseye tapinaga havraya büyücüye 
        ama kahve falima baktirdigim oldu

yazilarim otuz kirk dilde basilir
          Türkiye'mde Türkçemle yasak

kansere yakalanmadim daha
yakalanmam da sart degil
basbakan filan olacagim yok
meraklisi da degilim bu isin
bir de harbe girmedim
siginaklara da inmedim gece yarilari
yollara da düsmedim pike yapan uçaklarin altinda 
ama sevdalandim altmisima yakin
sözün kisasi yoldaslar
bugün Berlin'de kederden gebermekte olsam da
                              insanca yasadim diyebilirim
ve daha ne kadar yasarim
                   basimdan neler geçer daha
                                             kim bilir

Nazim Hikmet - 1961