DON KISOT Ölümsüz gençligin sövalyesi, ellisinde uyup yüreginde çarpan aklina bir Temmuz sabahi fethine çikti güzelin, dogrunun ve haklinin: Önünde magrur, aptal devleriyle dünya, altinda mahzun ve kahraman Rosinant'i. Bilirim, hele bir düsmeye gör hasretin halisine, hele bir de tam okka dört yüz dirhemse yürek, yolu yok, Don Kisot'um benim, yolu yok, yel degirmenleriyle dövüsülecek. Haklisin, elbette senin Dulsinya'ndir dünyanin en güzel kadini, elbette sen haykiracaksin bunu bezirganlarin suratina, ve alasagi edecekler seni bir temiz pataklayacaklar seni. Fakat sen, yenilmez sövalyesi susuzlugumuzun, sen, bir alev gibi yanmakta devam edeceksin agir, demir kabugunun içinde ve Dulsinya bir kat daha güzellesecek. 1947 Nazim Hikmet Tüm Eserleri 7.