DON KISOT

Ölümsüz gençligin sövalyesi,
ellisinde uyup yüreginde çarpan aklina
bir Temmuz sabahi fethine çikti
güzelin, dogrunun ve haklinin:
Önünde magrur, aptal devleriyle dünya,
altinda mahzun ve kahraman Rosinant'i.

Bilirim, hele bir düsmeye gör hasretin halisine, hele bir de tam okka
dört yüz dirhemse yürek, yolu yok, Don Kisot'um benim, yolu yok,
                 yel degirmenleriyle dövüsülecek.
Haklisin, elbette senin Dulsinya'ndir dünyanin en güzel kadini,
elbette sen haykiracaksin bunu
                     bezirganlarin suratina,
ve alasagi edecekler seni
                          bir temiz pataklayacaklar seni.
Fakat sen, yenilmez sövalyesi susuzlugumuzun, sen, bir alev gibi
yanmakta devam edeceksin
                            agir, demir kabugunun içinde
ve Dulsinya bir kat daha güzellesecek.

1947
Nazim Hikmet
Tüm Eserleri 7.