ÖLÜMÜ DÜÞÜNMEK Mümkün mü aðlasýn annem Mezarýmýn baþucunda Ben sesimi çýkarmýyayým Hayýrsýz bir evlat gibi Bir bulut uçsun da Ben baþýmý kaldýrmýyayým Yaðmur dindikten sonra Gezinmiyeyim caddelerde Ah, mümkün mü bir güzel kadýn Geçsin de yanýmdan Ben seyretmiyeyim Ýçimi çekerek Muzaffer Tayyip Uslu (Þimdilik, 1945)