VAHDETNAME Daha Allah ile cihan yok iken Biz aný var edip ilân eyledik Hakk'a hiçbir lâyýk mekan yok iken Hanemize aldýk mihman eyledik Kendisinin ismi henüz yok idi Ýsmi þöyle dursun cismi yok idi Hiçbir kiyafeti resmi yok idi Þekil verip týpký insan eyledik Allah ile burda birleþtik Nokta-i âmâya girdik birleþtik Sýrr-ý Küntü kenzi orda söyleþtik Ýsmi þerifini Rahman eyledik Aþikâr olunca zat ü sýfatý Kûn dedik var ettik bu semavatý Birlikte yarattýk hep kâinatý Nam ü niþanýný cihan eyledik Yerleri gökleri yaptýk yedi kat Altý günde tamam oldu kâinat Yarattýk içinde bunca mahlûkat Erzakýný verdik ihsan eyledik Asýlsýz fasýlsýz yaptýk cenneti Huri gýlmanlara verdik ziyneti Türlü vaidlerle her bir milleti Sevindirip þad ü handan eyledik Bir cehennem kazdýk gayetle derin Lâf ateþi ile eyledik tezyin Kýldan gayet ince kýlýçtan keskin Üstüne bir köprü mizan eyledik Gerçi Kün emriyle var oldu cihan Arþ-ý Kürsü gezdik durduk bir zaman Bos kalmasýn diye bu kevnü mekân Ademin halkýný ferman eyledik Ýrfan olan bilir sýrrý müphemi Ýzhar etmek için ism-i âzamý Çamurdan yoðurduk yaptýk âdemi Ruhumuzdan bir ruh revan eyledik Âdem ile Havva birlik idiler Ne güzek bir mekân bulduk dediler Cennetin içinde buðday yediler Sürdük bir tarafa puyan eyledik Âdem ile Havvadan geldi çok insan Nebiler Veliler oldu mümayan Yüzbin kerre doldu boþaldý cihan Nuh Naciyullah'a tufan eyledik Salihe bir deve eyledik Ýhsan Kayanýn içinden çýktý nagehan Pek çoklarý buna etmedi iman Anlarý hâk ile yeksan eyledik Bir zaman Eshabýkefhi uyuttuk Hazreti Musa'yý Tur'da okuttuk Siti çulha yaptýk bezler dokuttuk Ýdris'e biçtirip kaftan eyledik Süleyman'ý dehre sultan eyledik Eyyub'a acýdýk derman eyledik Yakub'u aðlattýk nâlan eyledik Musa'yý Suayb'a çoban eyledik Yusuf'u kuyuya attýrmýþ idik Mýsýr'da kul diye sattýrmýþ idik Zeliha'yý ona çattýrmýþ idik Zellesinden bendi zindan eyledik Davut peygambere çattýrdýk udu Kazadan kurtardýk Lût ile Hûd'u Bak ne hale koyduk nar-ý Nemrud'u Ýbrahim'e bað u bostan eyledik Ýsmail'e bedel cennetten kurban Gönderdik þad oldu Halilürrahman Balýðýn karnýný bir hayli zaman Yunus peygambere mekân eyledik Bir mescide soktuk Meryen Anayý Pedersiz doðurttuk orda Ýsa'yi Bir Aðaç içinde Zekeriyya'yý Biçtirip kanýna rizan eyledik Beytimukaddeste Kudüs þehrinde Nehri Þeria'da Erden nehrinde Tathir etmek için günün birinde Yahya'y'i 'Isa'y'i 'uryan eyledik Böyle cilvelerle vakit geçirdik Bu enbiya ile çok iþ bitirdik Baþka bir Nebiyyizisan getirdik Anýn her nutkunu Kur'an eyledik Kuffari Kureyþi ettik bahane Mehmet Mustafa geldi cihane Halký dâvet etmek için imane Murtaza'yý ona ihvan eyledik Ana kýyas olmaz asla bir nebi Nebiler sahidir Hakk'ýn habibi Biz aný Nebiyyi-ihsan eyledik Hak Muhammed Ali ile birleþti Hep beraber kabekavseyne gittik O makamda pek çok muhabbet ettik Leylerelesrayý seyran eyledik Bu sözleri sanma he insan anlar Kuþ dilidir bunu Süleyman anlar Bu sýrrý müphemi arifan anlar Çünkü cahillerden pinhan eyledik Hak ile hak idik biz ezeliden Ta ruz-i Elestte Kalubelide Mekân-ý Hüda'da bezm-i celide Cemalini gördük iman eyledik Vahdet âlemini bilmeyen insan Ýnsan suretinde kaldý bir hayvan Bizden ayrý deðil Hazreti Süphan Bunu Kur'an ile ayan eyledik Sözlerimiz bizim pek muhakkaktýr Doðan ölen yapan bozan hep Haktýr Her nereye baksan Hakký mutlaktýr Ahval-i vahdeti beyan eyledik Vahdet sarayýna giren için Hakký heykelyakin görenler için Bu sýrrý Harabi bilenler için Birlik meydanýnda cevlân eyledik Harabi VAHDET: Birlik. Herþeyin Tanrýdan bir parça olmasý.