tutsak

yemyesil isiklar dunyasina cagirdim oysa...
bir sariydiniz siz, bir korkaktiniz...
arzulardi parcalara bolunen ekmeginizde, gozlerinizde
bir cigandi alip giden sizi belli degildiniz...
kostekleyen o dusuncelerdi aksamlarinizi...
tutkularinizdi, oykulerinizdi, mutsuzluklarinizdi
ve cokusuydu zift yalnizliginin bir bir asfaltlardan...

yemyesil isiklar dunyasina cagirdim oysa...
artik yoksunuz, yok anilariniz, yok bolusulmesi saniyelerin
korkaksiniz, korkaksiniz biryerde gozlerime bakmaklardan
gokyuzunde gurultulerdir, bir turlu dinmez gozleriniz
bir cicekte bulmussunuzdur once, bir mevsimde ya da bir ekim aksami
kahir boyu yasarsiniz, anilar boyu yasarsiniz, olmaz olmaz olmaz...
yarinlar icin yasarsiniz sonra, kendinizden bir baskasi icin yasarsiniz...
inanmaz

yemyesil isiklar dunyasina cagirmistim oysa...
demek siz gercekten o dusunmek istemediklerim
demek onlarla varmissiniz tum inanclarinizla
Ve Onlarsizmis bir yakin olmasi bu kadar sevgiden yana
arzunuz tum korktugum oykulerinizmis, bir yerde sizin bile...
demek siz, hani korkusuz bakmak gozlerine bir cocugun
demek siz, hani korkusuz bakmak gozlerine bir
demek siz... demek siz... demek... Hayir, soyleyemeyecegim
benim vurmam gerek sizi, yada vurulmaktan yaziksiniz...

Ergun Evren
1960
(1950-1994 butun siirler, pasifik yayinlari, 1994)