KÖYLÜLERÝME

Anamýz birdir, ayný memeden emmiþiz dostlar.
Kan kardeþiz, sizlere kaným kaynýyor.
Sizlerle beraber herk ettik topraðý,
Beraber yattýk hapiste, beraber tesekere aldýk
Ve maniler yaktýk hasret için;
Gülemediysek de boþ verdik beraber...
Halay mý çekmedik kol kola,
Horon mu tepmedik diz dize,
Çepken mi vermedik rüzgâra?
Koyun koyuna yattýk toprak duvarlarda
Sýtmayla, sýðýrla, davarlarla...
Daha da yatarýz dostlarým daha da...
Gün gelirse eðer
Halay çeker, türkü söyler gibi yan yana
Mavzer mavzere verip de
Düþmana kurþun da atarýz.
Sizlere kaným kaynýyor, yabancý deðilsiniz bana...

Enver Gökçe

(ENVER GÖKÇE YAÞAMI BÜTÜN ÞÝÝRLERÝ, 
Ayko Yayýnlari, Nisan 1983, 3. basým)