BEN RUHI BEY NASILIM?
Edip Cansever |
CENAZE KALDIRICISI ADEM Bir ölü nedir ki bir ölüm nedir Acıyla kirlenmektir, acıya sevinmektir. Siz bilirsiniz, isterseniz biraz gecikiriz Gelmesine geliriz, birazcık gecikiriz Ne kadar gecikirsek o kadar iyiyiz Ben o kadar iyiyim. Bir zamanlar hamaldım, çelenk taşırdım En güzel çiçekleri ben sırtımda taşırdım Caddelerden geçerdim, büyük vitrinlerin önünden Serlerden bahçelerden güne damlardım Renklere karışırdım, kentin ışıklarına İçinden soyulan bir portakal gibi Kendi içdenizlerimi öper okşardım Süslenmiş gibi olurdum Kokular içinde kalırdım. Sonra bir gün çağırdılar Sonra bir gün beni gene çağırdılar Artık hep çağırdılar, dört kişi olduk Dört kişi gerekliydi, dört kişi olduk Ölüleri gördük, ölüler koltuktaydılar Ölüleri gördük ölüler yatakta Ölüler giyinik, ölüler çıplak İşte biz dört kişi buna alıştık Bizi alıştırdılar. Omuzlarım kesik kesiktir, nasırlıdır Her zaman bir ölü vardır omuzlarımda O kadar ölü vardır ki her yanımda benim - Ölüler içindeyim ölüler içindeyim - Örneğin bir bardak su içsem bir ölü kayar şuramdan Su içmeyen bir balık gibi kayar Ölülere takılmış bir uçurtma gibiyim Biraz öyleyim. Ve otel müşterileri, onlar En inandırıcı ölülerimdir benim Her biri biri ölümü her gün yeniden yaşar Camlara yapıştırılmış yüzler gibi - Unutmak utanmaktır, siz bilirsiniz - Hüzünsüz, anlatımsız, soğuk Akşamüstü rengidedirler ve yorgundurlar. Siz daha iyi bilirsiniz, Hıristiyanları soyarlar Ölüleri çıplaktır onların Ne yalan söyleyeyim görünce huylanırım Yeni ölmüş genç kızlar yeni doğmuş çocuklara benzerler Görünce huylanırım Bunu karıma da anlatırım, su dökünürüm Adım mı, Ademdir, iyi adamımdır. Karıma anlatırım ya, size de anlatırım Bir gün bir ölü kaldırdık, Aşkenazlardan Heni şu Leh Yahudilerinden işte Gözleri o kadar mavi olan, mavi bir suda yüzer gibi gövdesi Saçları tütün rengnde Her neyse, uzatmayalım, bir de baktık ki ölünün arka cebinde Dolarlar, marklar, sterlinler Önce paylaşmayı düşündük, yalan söylemeyeyim Götürüp geri verdik az sonra Götürüp geri verdik, yüz lira aldık Hepsi hepsi yüz lira Bir gün bir ölüye asılı iki torba Torbalar kalçalara inmiş, askılar omuzlarda İçleri altın dolu Ölüyse bir okcakarı, Ermeni Çoluk çocuğu Elbette geri verdik altınları da. Ve genç bir kız ölüsünden ametist bir kolye çıkardım Doğrusu sakladım onu gizlice Karımdan bile sakladım, karımdan Niye mi sakladım, uğurdur diye. Bir karım, iki çocuğum, dört kişiyiz Kimseler bizimle konuşmaz Mahallede kahveye çıkmam, anlarsınız Giderek alıştım içkiye de Demin de söyledim ya, iyi adamımdır Benden kötülük gelmez İnanır mısınız, bir gün gene bir ölüyü kaldıracağız Tam kaldıracağız, birden farkına vardım Adam düpedüz yaşıyor Oysa raporlar filan tamam Buzluğa girdi mi o anda işi bitik Başında mirasçılar yas giysileri içinde Dedim ya, birsden farkına vardım Evet, o gün bugündür yaşıyor Cihangir'de oturur, zengindir Bir iki kez evine de uğradım Beni pek sevmez. Ne de olsa herkes biraz ölüdür Otel müşterileri en önde gelir Kendileri soyar kendilerini kendileri giydirir Büyük kentlerin büyük tabutlarıdır oteller Nedense işte onlar gökyüzüne gömülür. Bu sabah on birde bitirdim işimi Gidip uyuyacağım Belki de Ya karımla ya da Bir başka ölüyle yatacağım.