BILMEZ MIYIM HIÇ... Bilmez miyim hiç bütün bu sözler ne der ona Bu sözler ve bu sözlerin içinde çirpinan uzakliklar Dolasiyorum bir basima, ortalikta kimsecikler yok Kiyilar da bombos, kir yollari da Solugumu duyuyorum ara sira, bir onu duyuyorum Duymuyorum belki de, biliyorum yalnizca Ayaklarimin altinda yaban naneleri, kekikler Yol kenarinda bir kapi, tahta Peki, kim yitirmis evini, ya da Hangi yitikle yok olmus o yapi Kimbilir Vuruyorum yokus asagi, kiyiya Bir tasin üstüne oturuyorum Ben oturur oturmaz Çikiyor kuytularindan bütün görünümler Ve ufak bir oyun oynuyor bana doga Alip alip götürüyor gözlerimi bikmadan Kisalip uzayan bir çift yilan baligini andiran gözlerimi Günesin savkindan yuvarlanan çakillara Tam o sira bir vapur yanasiyor iskeleye uzun sürecek bir sonbahar taslagi gibi Denize yeni sürülmüs bir tarlaya benziyor, uyanik, diri Ve isin tuhafi bense Alisiyorum gittikçe Her gün bir parça daha alisiyorum yalnizligima Ürperiyorum bir ara arkamdaki ayak sesinden Ve bu yüzden mi bilmem Durup bir süre çevreme bakar gibi yapiyorum Sürüyle kus havalaniyor defnelerin içinden Sürüyle, evet, hatirliyorum birden Nicedir unutmusum saymayi bile günleri Dagilip gitmisler herbiri bir yana Kuslar gibi, onlar da Benimse ne gidecegim bir yer Ne de özledigim bir sey var Öyleyse neden yaziyorum bu sözleri ona Bu biraz sevdaya benzeyen, biraz da sevdasizliga Böyle gelisigüzel, böyle kirik dökük Sanki hiç kimselerin kullanmadigi bir gün kalmis bana. Uzun bir cumartesiyi hatirliyorum, saat on iki Dalip gidiyorum, düsünüyorum da, saat on iki Bir sigara yakiyorum, bir kagida bir iki dize yaziyorum Yerini iyi bilen, onurlu bir iki sözcük daha Ama hiç kimildamiyor, akrep de, yelkovan da Yani tam böyle birseye benziyor zaman Yilgin ve çarpici renkler içinde pek kimildamayan Çikageliyor sonra, saat on iki. Anliyorum Yasam elbette uzun biz duyabildikçe sevgiyi Yalnizca bunun için uzun Yani sevgiyle de sevebilir insan, sevdayla da Örnegin Bir sevgiyi yontup onarmak için Dögüsmek de sevgidir Ve benim bildigim kadariyla Her seydir bir insan, her seydir Yalandir kisaligi yasamin Ve özellikle insan dedigimiz sey Inançli bir insan soyunun parçasiysa. Sonunda basbasa kaliyoruz gene Basbasa kaliyoruz dogayla ben Iste az önce yagmur da basladi, cumartesi günlerden On temmuz cumartesi Bir vapur daha kalkiyor iskeleden Ve yagmur hizlaniyor biraz Uzanip yatsam diyorum otlarin üstünde çirilçiplak Tam öyle yapiyorum Simdi yagmuru seviyorum, simdi yagmuru seviyorum, yagmuru seviyorum. Edip Cansever (Umut Siirleri -- Turgay Fisekçi)