Tam adı Ece Ayhan Çaglar olan şair Datça, Muğla'da doğdu (1931). İstanbul Atatürk Lisesi'ni, Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi'ni bitirdi (1959). Gürün, Alaca, Çardak ilçelerinde kaymakamlık yaptı (1962-1966). Memurluktan ayrılarak İstanbul'a gitti. Meydan Larousse'da çevirmenlik yaptı, Türk Sinematek Derneği'nde, çeşitli özel yayınevlerinde çalıştı. Türk Dili, Varlık, Yenilik dergilerinde çıkan (1954-55) birkaç şiirinden sonra Seçilmiş Hikâyeler, Pazar Postası, Yeditepe dergilerinde yazdı (1955-60).

Yapıtları:

Kınar hanım'in denizleri (1959), Bakışsız bir Kedi Kara (1965), Ortodoksluklar (1968), Devlet ve Tabiat (1973). [Bu dört yapıtı biraraya getiren toplu yayın: Yort Savul (1977)], Zambaklı Padişah (1981), Defterler (günlük, 1981), Kolsuz bir Hattat (düzyazılar, 1987), Çanakkaleli Melahat iki el Mektup ya da Özel bir Fuhuş Tarihi (1991).

"Kitaplarında İkinci Yeni'nin dil deformasyonlarını, anlam kapanıklığını sonuna dek sürdüren bir şiir yolu izledi. Şiirini tarihten, kapalı çevre kültürlerinden, az bilinen kaynaklardan, kitaplardan derlenmiş malzemeyle kurdu. Yer yer anılara, günlük yaşama, farklı inançlara, seyirlik oyunlara, toplumsal ve ekonomik koşullara anıştırmalar yaparak geçmişe ve bugüne ait değişik görüntüler canlandırdı. Yöneldiği konular arasında cinsellik, özellikle de eşcinsellik geniş yer tuttu. Kıyıya itilmis insanların sorunlarına, yalnızlıklarına "karaduygululuk" dediği karamsar bir bakış açısıyla eğildi". (1)

"Kınar hanım'ın denizleri'nde topladığı ilk dönem şiirlerinde çağrışımlara elverişli gördüğü sözcükleri kullanmaya kentleri özgün, değişik söyleyiş biçimleri içinde, yaratmak istediği duyarlıklara kimi yan olanak olarak kullandığı, kimi de yalnızca bu olanakların belirlediği duygulardan hareket etti. Yaşanılan zamanla geçmis arasında, düşle gerçek arasında sıkışıp kalmaktan yorgun düşmüş, ömrü boyunca bu ikili yaşamdan ötürü gerçekten birtakım belâlar yüklenmiş gibi, topluma, doğaya, evrene bakarken iyilik, güzellik, açıklık, yaratıcılık, iyimserlik, umut gibi insanın bir yönünde varolduğu yadsınamayan kavramlarla bir ilinti kurmadı. Ortadoksluklar ve Devlet ve Tabiat'ta yeni açılımlar deneyerek topluma, insanlara bakarken kendi halinden başkalarının haline yönelişlerinde kurmaya çalıştığı dille şiiri daha önceki evrelerinden esasta ayrılarak bu evreleri sert eleştirilerle karşılayanları biraz da haklı çıkaran eğilimler taşıdı" (Sükran Kurdakul) (2).

Kaynakça:

1. Milliyet Yayınları Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi, 7. cilt, sayfa 3506; İstanbul, 1986.
2. Sükran Kurdakul, Düşün ve Edebiyatımızda Şairler ve Yazarlar Sözlüğü, 3. Basım; Gözlem Yayınları, Nisan 1981.
3. Meydan Larousse, Cilt 9 sayfa 47, Meydan Gazetecilik ve Neşriyat LTD Sti.., İstanbul 1971.

Derleme yapılırken alıntıların anlatımı aynen korunmuştur.

Mustafa Ziyalan, 1997.