SU DIVANE GÖNÜL

Su divane gönül bahar çaginda
Bülbülüm amma ki ötemiyorum
Ceylanim kaiboldu geçti bagimda
Kement atip fakat tutamiyorum 

Bana derler sen de gelgeç o yârdan
Halil gibi cismim kurtulmaz nârdan
Mansur gibi cesedim, dûr olsa dârdan
Ser veririm billâh geçemiyorum

Âlemin sözünden yandim yakildim
Sükür askin katarina takildim
Katre idim göl ummana akindim
Kem gözü zehirmis içemiyorum

Aslim cismim ola ki sahi pevaç
Car köse cihandan alirdi haraç
Bana derler DAVUR SULÂR gözün aç
Dumandir etrafim açamiyorum