SERENAD Kimdir bana gülümsiyen yesillik balkonundan? Demek gecelerden sonra nihayet gün doguyor. Bir gülüsündür gençligimi döndürdü yolundan; Yanan su alnim elinin gölgesiyle soguyor. Güzelsin ya, ne olursan ol, girdin hikâyeme; Çok degil evi barki terkedip sana uydugum, Ancak sen tâzelikte gül yarasir pencereme; Uykusuz gecelerimde kokusunu duydugum. Egil bak suya, ordadir güzelligin, gençligim. Sen gel beni dinle, günlerimiz heba olmasin. Yorgun basimi gögsünde emniyette bileyim; Artik taslarimiz ayri çesmelerden dolmasin. Cahit Sitki Taranci (Otuz Bes Yas, 1964)