ÞAÞIRDIM KALDIM Þaþýrdým kaldým nasýl atsam adým; Gün kasvet gece kasvet. Bulutlar, sisler içinde bunaldým; Gök mavisine hasret. Olmuyor seni düþünmemek Tanrým, Ummamak senden medet. Suyun dibine vardý ayaklarým; Suyun dibinde zulmet. Kalmadý ümidin soluk ve cýlýz Iþýðýnda bereket. Ve ölüm, kapýmda kiþner, sabýrsýz Bir at oldu nihayet, Cahit Sýtký Tarancý