ÞAÞIRDIM KALDIM

Þaþýrdým kaldým nasýl atsam adým;
        Gün kasvet gece kasvet.
Bulutlar, sisler içinde bunaldým;
        Gök mavisine hasret.

Olmuyor seni düþünmemek Tanrým,
        Ummamak senden medet.
Suyun dibine vardý ayaklarým;
        Suyun dibinde zulmet.

Kalmadý ümidin soluk ve cýlýz
        Iþýðýnda bereket.
Ve ölüm, kapýmda kiþner, sabýrsýz
        Bir at oldu nihayet,

Cahit Sýtký Tarancý