PERÝÞAN SOFRA Öldü; ne rüzgârlar girdi içeri, Ne bir kuþ havalandý pencereden. Öldü; kimse görmedi melekleri; Sorma nasýl habersiz gitti giden. Bir uzun sefere çýktý, diyorlar; Gemiyi gören var mý? hani deniz? Sen gittin, soframýz oldu târumar; Doðan günü yadýrgýyor hâlimiz. Cahit Sýtký Tarancý (Otuz Beþ Yaþ, 1964)