PERÝÞAN SOFRA

Öldü; ne rüzgârlar girdi içeri,
Ne bir kuþ havalandý pencereden.
Öldü; kimse görmedi melekleri;
Sorma nasýl habersiz gitti giden.

Bir uzun sefere çýktý, diyorlar;
Gemiyi gören var mý? hani deniz?
Sen gittin, soframýz oldu târumar;
Doðan günü yadýrgýyor hâlimiz.


Cahit Sýtký Tarancý
(Otuz Beþ Yaþ, 1964)