GÜNDÜZ

Ey sâkin sularý karýþtýran el,
Balýklara huzur vermiyen dalgýç,
Ey zenginle fakir, çirkinle güzel
Arasýnda keskin parlayan kýlýç.

Gündüz, ey sýzlayan kalb, aðrýyan diþ,
Ey yaþamaktaki tükenmez tasa,
Git sor niçin sana düþman kesilmiþ,
Geceden geceye uçan yarasa.


Cahit Sýtký Tarancý
(Otuz Beþ Yaþ, 1964)