GENÇLÝK BÖYLEDÝR ÝÞTE

      Ýçimi titreten bir sestir her gün.
      Saat her çalýþýnda tekrar eder:           
      "Ne yaptýn tarlaný, nerede hasadýn?
      Elin boþ mu gireceksin geceye?
      Bir düþünsen yarýyý buldu ömrün.
      Gençlik böyledir iþte, gelir gider;
      Ve kýrýlýr sonra kolun kanadýn;
      Koþarsýn pencereden pencereye."

      Ah o kadrini bilmediðim günler,
      Koklamadan attýðým gül demeti,
      Suyunu sebil ettiðim o çeþme,
      Eserken yelken açmadýðým rüzgâr
      Gel gör ki, sular batýya meyleder,
      Aðaçta bülbülün sesi deðiþti,
      Gölgeler yerleþiyor pencereme;
      Çaðýnýz baþlýyor ey hâtýralar.

      Cahit Sýtký Tarancý