KORKTUGUM SEY Gün çekildi pencerelerden; Aynalar bastan basa tenha. Ses gelmez oldu bahçelerden; Gök kubbesi döndü siyaha. Sular kesildi çesmelerden; Nerden dolacak bu tas nerden, Nergislerin açtigi yerden Ey kus uçurtmiyan ejderha? Ne yardan geçilir, ne serden; Korkuyoruum bu gecelerden. Bel bagladigim tepelerden Gün dogmiyabilir bir daha. Cahit Sitki Taranci (Otuz Bes Yas, 1964)