KORKTUGUM SEY

Gün çekildi pencerelerden;
Aynalar bastan basa tenha.
Ses gelmez oldu bahçelerden;
Gök kubbesi döndü siyaha.

Sular kesildi çesmelerden;
Nerden dolacak bu tas nerden,
Nergislerin açtigi yerden
Ey kus uçurtmiyan ejderha?

Ne yardan geçilir, ne serden;
Korkuyoruum bu gecelerden.
Bel bagladigim tepelerden
Gün dogmiyabilir bir daha.


Cahit Sitki Taranci
(Otuz Bes Yas, 1964)