ÝSTANBUL
 
   Kamyonlar kavun taþýr ve ben
   Boyuna onu düþünürdüm,
   Kamyonlar kavun taþýr ve ben
   Boyuna onu düþünürdüm,
   Niksar'da evimizdeyken
   Küçük bir serçe kadar hürdüm.
 
   Sonra âlem deðiþiverdi
   Ayrý su, ayrý hava, ayrý toprak.
   Sonra âlem deðiþiverdi
   Ayrý su, ayrý hava, ayrý toprak.
   Mevsimler ne çabuk geçiverdi
   Unutmak, unutmak, unutmak.
 
   Anladým bu þehir baþkadýr
   Herkes beni aldattý gitti,
   Anladým bu þehir baþkadýr
   Herkes beni aldattý gitti,
   Yine kamyonlar kavun taþýr

   Fakat içimde þarký bitti.

   Cahit Külebi
   (Modern Türk Þiiri, düz. Ahmet Necdet,  Broy Yayýnlarý, 1993)