ÝSTANBUL Kamyonlar kavun taþýr ve ben Boyuna onu düþünürdüm, Kamyonlar kavun taþýr ve ben Boyuna onu düþünürdüm, Niksar'da evimizdeyken Küçük bir serçe kadar hürdüm. Sonra âlem deðiþiverdi Ayrý su, ayrý hava, ayrý toprak. Sonra âlem deðiþiverdi Ayrý su, ayrý hava, ayrý toprak. Mevsimler ne çabuk geçiverdi Unutmak, unutmak, unutmak. Anladým bu þehir baþkadýr Herkes beni aldattý gitti, Anladým bu þehir baþkadýr Herkes beni aldattý gitti, Yine kamyonlar kavun taþýr Fakat içimde þarký bitti. Cahit Külebi (Modern Türk Þiiri, düz. Ahmet Necdet, Broy Yayýnlarý, 1993)